Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΠΡΩΤΗ – ΠΑΤΡΙΣ» την 08/03/2012
Ομιλία Κοντογιαννόπουλου σε πολυπληθές ακροατήριο
“Παραμένω στρατευμένος στην Πολιτική και όχι στο κομματικό σύστημα …”
Κατέστησε σαφές ότι δεν πρόκειται να πολιτευτεί.
Παραμένω στρατευμένος στην Πολιτική και όχι στο κομματικό σύστημα. Μετέχω στη μάχη που δίνει η πατρίδα μας ως ενεργός πολίτης με τη δύναμη του λόγου μου και της γραφίδας μου. Στη μάχη επιβίωσης που δίνει η χώρα κανείς δεν μπορεί να είναι θεατής.
Τα παραπάνω επισήμανε χθες από την Αμαλιάδα ο πρώην Υπουργός Βασίλης Κοντογιαννόπουλος. Μιλώντας σε ένα πολυπληθές ακροατήριο στο ‘’Amalias Hotel’’ κατέθεσε τη γνώμη του για τα τεκταινόμενα αλλά και τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις, αναλύοντας την κατάσταση, τους λόγους, και τις αιτίες που φτάσαμε ως εδώ και κυρίως επισημαίνοντας τι πρέπει να γίνει για να ξαναβρούμε ως λαός και ως χώρα την ελπίδα, την εμπιστοσύνη και την αισιοδοξία μας.
Το πλήρες περιεχόμενο της ομιλίας του τ. Υπουργού έχει ως εξής:
Αυτές τις ώρες της βαθειάς κρίσης, όχι μόνο οικονομικής, αλλά πολιτικής και πολιτισμικής, κρίσης θεσμών και αξιών, αισθάνομαι την ανάγκη και το χρέος να ξανασυναντηθούμε.
Την ΑΝΑΓΚΗ να ξαναβρεθώ κοντά στους ανθρώπους που με συνδέουν βιώματα μιας ολόκληρης ζωής. Παιδικά χρόνια, συγγένειες, φιλίες. Χαρές και λύπες. Ελπίδες και απογοητεύσεις. Ζυμώθηκα μαζί σας. Και ως άνθρωπος και ως πολιτικός. Με τιμήσατε με την εμπιστοσύνη σας. Για 30 περίπου χρόνια. Πιστεύω ότι ανταποκρίθηκα στην εμπιστοσύνη σας. Σίγουρα με κάποιους διαφώνησα και άλλους στενοχώρησα. Πάντοτε όμως συμπεριφέρθηκα με εντιμότητα, υπευθυνότητα και ειλικρίνεια.
Το ΧΡΕΟΣ, να βρεθώ πλάι σας, τώρα που μοιάζουν όλα να γκρεμίζονται γύρω μας. Να βοηθήσω, όχι με την δύναμη της εξουσίας – που δεν διαθέτω – αλλά με την δύναμη του καθαρού νηφάλιου και έντιμου που, πιστεύω, πάντοτε με χαρακτηρίζει. Σε μια στιγμή που νοιώθω ότι κυριαρχεί, δικαιολογημένα, ο θυμός, η οργή, η απόγνωση, για όσα μας συμβαίνουν, θέλω να καταθέσω την γνώμη μου. Για το τι έφταιξε που φτάσαμε ως εδώ. Κυρίως όμως για το αν και πως μπορούμε να ξαναβρούμε την ελπίδα, την εμπιστοσύνη και την αισιοδοξία μας. Προϋπόθεση: να διαλύσουμε την σύγχυση και την θολούρα που επικρατεί ή καλλιεργείται. Και να δούμε τα πράγματα καθαρά.
Και επειδή κάποιοι μπορεί να υποψιάζονται: ότι «για να μας καλεί, κάτι θα θέλει να μας ζητήσει» δηλαδή «θα πολιτευθεί;» σας απαντώ ευθέως και αμέσως ΟΧΙ. Όχι γιατί έπαψε να με συγκινεί η Πολιτική. Ούτε γιατί δεν αισθάνομαι τις δυνάμεις μου αρκετές για νέες πολιτικές μάχες. Απλά γιατί δεν πιστεύω στο σημερινό κομματικό σύστημα. Γι’ αυτό και εγκατέλειψα και τα δύο μεγάλα κόμματα, στα οποία εμπιστεύθηκα διαδοχικά τις ιδέες μου. Και τα δύο έχουν μερίδιο ευθύνης για το σημερινό κατάντημα. Χωρίς να είναι άμοιρα ευθυνών και όλα τα μικρότερα κόμματα. Και χωρίς ριζικές αλλαγές στην συγκρότηση τους δεν πιστεύω ότι μπορούν να ανταποκριθούν στις ευθύνες τους απέναντι στην χώρα και την κοινωνία.
Παραμένω στρατευμένος στην Πολιτική αλλά όχι στο κομματικό σύστημα. Μετέχω στην μάχη που δίνει η πατρίδα μας ως ενεργός πολίτης με την δύναμη του λόγου μου.
Στην μάχη επιβίωσης που δίνει η χώρα και η κοινωνία κανείς δεν μπορεί να είναι θεατής.
Στη συνέχεια ο κ. Κοντογιαννόπουλος τόνισε:
Η νέα συμφωνία στήριξης της Ελλάδας από τους εταίρους μας κρατάει ζωντανή την ελπίδα διάσωσης της χώρας και μας προσφέρει την τελευταία ευκαιρία για να αποφύγουμε την καταστροφική χρεοκοπία. Όμως, ο δρόμος που πρέπει να διανύσουμε μέχρι το 2020 είναι μακρύς και δύσκολος. Απαιτεί δουλειά πολλή, κόπο και πόνο πολύ. Το κόστος όμως της άτακτης χρεοκοπίας είναι απείρως πιο οδυνηρό από το κόστος της διάσωσης.
Θα ήταν άδικο να μην αναγνωρισθεί ότι, χάρη στις θυσίες των Ελλήνων, έχουν γίνει σημαντικά βήματα σε κρίσιμους τομείς. Όπως περιορισμός της κρατικής σπατάλης, μείωση των ελλειμμάτων, αύξηση των εξαγωγών κλπ. Πολλά, σε σχέση με την απραξία και την ανευθυνότητα των κυβερνήσεων των επιγόνων, που οι πολίτες εμπιστεύθηκαν μετά το 2004. Προσωπικά είχα το θάρρος να σας προειδοποιήσω για την ακαταλληλότητα τους και τη δύναμη να τους εγκαταλείψω, μολονότι βρίσκονταν στο κατώφλι της εξουσίας. Λυπάμαι, γιατί δεν μπόρεσα να σας πείσω.
Όμως αυτά που έχουν ήδη γίνει, είναι λίγα μπροστά σε αυτά που πρέπει να γίνουν, για να ξεφύγουμε από τον εφιάλτη της χρεοκοπίας. Τα δύσκολα είναι μπροστά μας. Είναι οι μεταρρυθμίσεις και οι διαρθρωτικές αλλαγές, ώστε η οικονομία μας να γίνει παραγωγική και ανταγωνιστική. Είναι οι αντιδράσεις των συντεχνιών του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, που δεν θέλουν να χάσουν τίποτα από τα προνόμια που εξασφάλισαν, σε βάρος του κοινωνικού συνόλου, εκβιάζοντας αδύναμες και ανεύθυνες πολιτικές ηγεσίες.
Είναι η ύφεση και οι βαριές επιπτώσεις της στο επίπεδο ζωής και την ανεργία, που εξαντλούν την αντοχή και την υπομονή των μεσαίων και χαμηλών οικονομικών στρωμάτων.
Ας το καταλάβουμε όμως. Η σωτηρία της χώρας μας δεν πρόκειται να προέλθει από τους εταίρους μας. Δεν θα μας σώσουν η Μέρκελ, ο Σαρκοζί, ο Σόϊμπλε. Εμείς πρέπει να αποδείξουμε ότι θέλουμε και μπορούμε να κάνουμε ό,τι πρέπει για να σωθούμε.
Η υπερψήφιση του νέου μνημονίου από τα δύο μεγάλα κόμματα είναι το πρώτο βήμα για τη σωτηρία. Το δεύτερο και δυσκολότερο είναι η εφαρμογή του. Απαιτεί δουλειά σκληρή, εμπειρία, ταχύτητα και τόλμη. Κυρίως απαιτείται πολιτική συναίνεση και σταθερότητα.
Γι’ αυτό σε πρόσφατη παρέμβασή μου υποστήριξα ότι το μόνο που δεν χρειάζεται σήμερα η χώρα είναι πρόωρες εκλογές. Μέσα στις συνθήκες της πλήρους σύγχυσης, της αβεβαιότητας του θυμού και της αγανάκτησης που επικρατούν σήμερα στην κοινωνία, οι αρνητές της δημοκρατίας και οι εμπρηστές της ομαλότητας καραδοκούν. Απειλούν την ομαλή πορεία της χώρας και την Ευρωπαϊκή της προοπτική. Είναι όμως προφανές ότι η χώρα σύρεται σε πρόωρες εκλογές. Τις θέλουν τα κόμματα της Αριστεράς για να εισπράξουν τα συγκυριακά δημοσκοπικά τους κέρδη. Αυτά που τους προσφέρει η αντιμνημονιακή στάση τους, χωρίς να προβάλουν καμιά σοβαρή εναλλακτική πρόταση. Το Κ.Κ.Ε., τελευταίο απολίθωμα του σταλινισμού σε ολόκληρη την Ευρώπη, προτείνει έξοδο από την Ευρώπη και επιστροφή στην δραχμή. Ο ΣΥΡΙΖΑ, στην ανευθυνότητά του πυροδοτεί ανιστόρητα τη βία και τη μισαλλοδοξία που υπέστη η Αριστερά από την μετεμφυλιακή Δεξιά. Και η Δημοκρατική Αριστερά ψελλίζει την αποδοχή του δανείου και την παραμονή μας στην Ευρώπη και το Ευρώ, αλλά χωρίς τις θυσίες που αυτό συνεπάγεται.
Τις εκλογές επιβάλλει κυρίως ο Σαμαράς. Έχει πιστέψει πως, χάρη στο προβάδισμα της Ν.Δ., το όνειρό του να γίνει Πρωθυπουργός είναι κοντά. Βλέπει το τυρί, αλλά δεν βλέπει τη φάκα. Η Ν.Δ. θα είναι πιθανότατα το πρώτο κόμμα. Κυβέρνηση όμως αυτοδύναμη και ισχυρή είναι ανέφικτο να σχηματίσει. Με τη λαϊκή της βάση τραυματισμένη και αποδυναμωμένη από τις διαγραφές και τις αποσχίσεις στελεχών, εξαιτίας της προηγούμενης ανεύθυνης αντιμνημονιακής στάσης της ηγεσίας της. Με ηγετική ομάδα που χαρακτηρίζει η απειρία, η μετριότητα και η ανομοιογένεια, κανέναν δεν πείθει ότι μπορεί να κυβερνήσει, μέσα στις σημερινές δύσκολες συνθήκες.
Ουδέποτε η ιστορική παράταξη που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής βρέθηκε μπροστά σε τόσο μεγάλα προβλήματα με τόσο μικρά πολιτικά αναστήματα.
Καταλήγοντας ο τέως Υπουργός είπε:
Οι συνθήκες κρίσης που βιώνει η χώρα απαιτούν πολιτική σταθερότητα και ισχυρή κυβέρνηση. Κυβέρνηση ολιγομελή με έμπειρα στελέχη, αναγνωρισμένου κύρους, ικανότητας και ακεραιότητας. Κυβέρνηση που δεν θα υπακούει σε κομματικές σκοπιμότητες, αλλά μόνο στην εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος. Αυτή την κυβέρνηση σήμερα δεν μπορεί να προσφέρει κανένα κόμμα μόνο του. Οι περιστάσεις απαιτούν υπευθυνότητα, συνεργασία, ενότητα και συναίνεση.
Η ώρα των εκλογών σημαίνει ώρα των πολιτών. Πιστεύω και ελπίζω ότι η ωριμότητα και η υπευθυνότητα θα υπερισχύσουν της καταστρεπτικής ανευθυνότητας των πολιτικών «μπαχαλάκιδων» των άκρων. Πιστεύω και ελπίζω ότι οι υπεύθυνοι, που βρίσκονται σε όλο το πολιτικό φάσμα, πολίτες θα αποδειχθούν περισσότεροι από τους ανεύθυνους. Αυτοί θα κληθούν με την ψήφο τους και τις επιλογές τους:
- Να επιβάλλουν στις ηγεσίες την κυβέρνηση που χρειάζεται ο τόπος σήμερα, μη δίδοντας σε κανένα κόμμα αυτοδυναμία
- Να αποτρέψουν τον κατακερματισμό των δύο παραδοσιακών πολιτικών δυνάμεων, της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς. Η αποδυνάμωσή τους θα οδηγήσει σε κρίση διακυβέρνησης και κρίση Δημοκρατίας
- Να συμβάλλουν στην ανανέωση και τον εμπλουτισμό των δύο ιδεολογικών κοιτίδων με στελέχη ικανά και καταξιωμένα κοινωνικά και επαγγελματικά
Η Ελλάδα σήμερα δεν έχει άλλη επιλογή από μία νέα επανεκκίνηση. Μία νέα αρχή. Μία νέα μεταπολίτευση. Να απαλλαγεί από ιδεοληψίες στερεότυπα και αγκυλώσεις του παρελθόντος. Να εμπνεύσει ελπίδα και αυτοπεποίθηση στους πολίτες. Εμπιστοσύνη στο μέλλον και τις δυνάμεις τους. Αυτός είναι ο ρόλος της πολιτικής αντάξιας του ονόματός της. Αυτή την πολιτική υπηρέτησα και αυτή υπηρετώ και σήμερα και αύριο.