Για – τι ψηφίζουμε;
Του Βασίλη Κοντογιαννόπουλου
Σε συνθήκες βαθειάς κρίσης, οικονομικής και κοινωνικής, η χώρα οδηγείται σε πρόωρες εκλογές. Δεν τις επέβαλε καμιά εθνική αναγκαιότητα. Τις επέβαλαν ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός του Α. Σαμαρά και η ανευθυνότητα της Αριστεράς. Η πολιτική κερδοσκοπία υπερίσχυσε του εθνικού συμφέροντος.
ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ
Το εθνικό συμφέρον επέβαλε:
1. Συστράτευση όλων των υπεύθυνων πολιτικών δυνάμεων στον αγώνα εξόδου από την κρίση. Ιδιαίτερα των δύο μεγαλύτερων κομμάτων που άσκησαν την εξουσία, κατά την τελευταία οκταετία, για να οδηγήσουν τελικά την χώρα στην χρεοκοπία.
2. Κυβερνητική σταθερότητα και ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αποφασισμένη να στηρίξει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.
3. Ένταση των προσπαθειών και ταχύτητα στην λήψη και την εφαρμογή δύσκολων αποφάσεων. Κάθε καθυστέρηση επιφέρει επιδείνωση των κρίσιμων δεικτών της ύφεσης και της ανεργίας. Κάθε αύξηση του δείκτη ύφεσης συνεπάγεται τη λήψη πρόσθετων εισπρακτικών μέτρων.
Σε αντίθεση με το εθνικό συμφέρον, το πολιτικό σύστημα επέλεξε την προεκλογική αδράνεια και χαλαρότητα και την μετεκλογική αστάθεια και αβεβαιότητα.
ΕΚΡΗΞΗ ΛΑΪΚΙΣΜΟΥ
Τα κόμματα της Αριστεράς επενδύουν στον αντιμνημονιακό λαϊκισμό. Χωρίς να καταθέτουν σοβαρή εναλλακτική πρόταση. Εξαίρεση το Κ.Κ.Ε., που προτείνει έξοδο από την Ευρώπη και επιστροφή στην δραχμή. Είναι το μόνο αντιευρωπαϊκό κομμουνιστικό κόμμα. Ταυτίζεται με τις αντιευρωπαϊκές θέσεις της γαλλίδας ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν.
Ο Α. Σαμαράς φαντασιώνεται ότι το δημοσκοπικό προβάδισμα της Ν.Δ. οδηγεί στην πραγμάτωση της ματαιοδοξίας του. Να γίνει Πρωθυπουργός. Βλέπει το τυρί, αλλά δεν βλέπει τη φάκα. Οι ομοϊδεάτες του Πρωθυπουργοί Ισπανίας και Πορτογαλίας, που κατέκτησαν την εξουσία με την υπόσχεση της ανάπτυξης, βυθίζουν τις χώρες τους στην ύφεση και την ανεργία. Οι εκτός τόπου και χρόνου υποσχέσεις του, για αποκατάσταση εισοδηματικών απωλειών, σε στοχευμένες εκλογικά κοινωνικές ομάδες, αποκαλύπτουν την απουσία υπεύθυνου κυβερνητικού προγράμματος. Η ανυπαρξία σοβαρής και έμπειρης ηγετικής ομάδας εγγυάται την αδυναμία του να κυβερνήσει, μέσα στις σημερινές εκρηκτικές συνθήκες. Ουδέποτε η συντηρητική παράταξη βρέθηκε μπροστά σε τόσο μεγάλα προβλήματα με τόσο μικρά πολιτικά αναστήματα.
ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΩΝ
Ελάχιστα 24ώρα πριν από την κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση της ερχόμενης Κυριακής το φάντασμα της ακυβερνησίας πλανάται πάνω από την χώρα. Η οργή και η τιμωρητική ψήφος, με την ενίσχυση των άκρων, απειλούν όχι μόνο τη συμμετοχή μας στην ζώνη του Ευρώ, αλλά και την ίδια την Δημοκρατία. Ζούμε την εποχή της κατάρρευσης των βεβαιοτήτων. Κατέρρευσε η βεβαιότητα ότι το Κράτος δεν χρεοκοπεί. Απειλείται με κατάρρευση η βεβαιότητα της ευρωπαϊκής μας ενσωμάτωσης και η βεβαιότητα ότι στην Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΙΔΑΣΚΕΙ
Η ιστορία διδάσκει ότι οσάκις η χώρα, κάτω από ανάλογες συνθήκες προχώρησε σε πρόωρος εκλογές, καταλήξαμε σε εθνική καταστροφή. Οι εκλογές του 1920 οδήγησαν στην Μικρασιατική καταστροφή. Οι πρόωρες εκλογές του 1932 έβγαλαν 9κομματική Βουλή, οδήγησαν σε αλλεπάλληλες ασθενείς κυβερνήσεις, για να καταλήξουμε στη δικτατορία Μεταξά.
ΤΟ ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ
Αυτή την ζοφερή προοπτική καλούνται οι πολίτες να αποτρέψουν με την ψήφο τους. Από την ψήφο μας εξαρτάται:
1. Αν θα παραμείνουμε στην Ευρωπαϊκή οικογένεια και το ευρώ ή θα επιστρέψουμε στην βαλκανική μας απομόνωση.
2. Αν θα συνεχίσουμε συντεταγμένα, με κυβερνητική σταθερότητα την ανάταξη της οικονομίας και της χώρας, ή θα ανοίξουμε την πόρτα του πολιτικού φρενοκομείου, την οποία έχουν ήδη διαβεί αρκετοί από τους επίδοξους σωτήρες μας.
3. Αν θα διαφυλάξουμε τις δημοκρατικές κατακτήσεις ή θα τιμωρήσουμε τους πολιτικούς καταργώντας το δικαίωμα, αλλά και την ευθύνη να τους επιλέγουμε,
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ
Η κρισιμότητα της ψήφου μας επιβάλλει να υπερβούμε την δικαιολογημένη οργή και αγανάκτηση, που προκαλούν οι οδυνηρές συνέπειες της κρίσης. Και να δούμε την πραγματικότητα καθαρά, επιστρατεύοντας την ψυχραιμία και την υπευθυνότητα που οι περιστάσεις απαιτούν.
Η στήριξη της Ελλάδας από τους εταίρους και το Δ.Ν.Τ., με το δεύτερο Μνημόνιο, κρατάει ζωντανή την ελπίδα διάσωσης της χώρας και μας προσφέρει την τελευταία ευκαιρία για να αποφύγουμε την καταστροφική χρεοκοπία. Εναλλακτικός δρόμος δεν υπάρχει. Βελτίωση των όρων διάσωσης, που έχουμε υπογράψει, μπορεί και πρέπει να επιδιωχθεί. Δεν θα προκύψει όμως από μονομερή δική μας απόφαση. Απαιτείται η συμφωνία των εταίρων μας.
ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ
Ο δρόμος που πρέπει να διανύσουμε είναι μακρύς και δύσκολος. Απαιτεί δουλειά, κόπο και μόχθο. Το κόστος όμως της άτακτης χρεοκοπίας είναι απείρως οδυνηρότερο από το κόστος της διάσωσης. Είναι λάθος να μην αναγνωρισθεί ότι, χάρη στις θυσίες των Ελλήνων, έχουν γίνει σημαντικά βήματα σε κρίσιμους τομείς. Όπως περιορισμός της κρατικής σπατάλης, μείωση των ελλειμμάτων, αύξηση των εξαγωγών. Όμως αυτά που έχουν γίνει είναι λίγα μπροστά σε αυτά που πρέπει να γίνουν για να ξεφύγουμε από τον εφιάλτη της χρεοκοπίας. Τα δύσκολα είναι μπροστά. Είναι οι μεταρρυθμίσεις και οι διαρθρωτικές αλλαγές που απαιτούνται, ώστε η οικονομία μας να γίνει παραγωγική και ανταγωνιστική. Η αδυναμία εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων είναι αυτή που κάνει την πολιτική λιτότητας περισσότερο οδυνηρή και περισσότερο άδικη.
Κυρίως οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι η σωτηρία της χώρας δεν πρόκειται να προέλθει από τους εταίρους μας. Δεν θα μας σώσει ούτε η Μέρκελ αλλά ούτε και ο Ολάντ. Εμείς πρέπει να αποδείξουμε ότι θέλουμε και μπορούμε να κάνουμε ό,τι πρέπει για να σωθούμε. Τη βούληση αυτή καλούμεθα να αποδείξουμε με την ψήφο μας.
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕ ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΤΕΤΡΑΕΤΙΑΣ
Οι συνθήκες κρίσης που βιώνει η χώρα απαιτούν πολιτική σταθερότητα και κυβέρνηση με ορίζοντα τετραετίας. Κυβέρνηση ολιγομελή με έμπειρα στελέχη αναγνωρισμένου κύρους, ικανότητας και ακεραιότητας. Στελέχη που πρέπει να αναζητηθούν εντός και εκτός Κοινοβουλίου. Κυβέρνηση που δεν θα υπακούει σε κομματικές σκοπιμότητες, αλλά μόνο στην εξυπηρέτηση του εθνικού συμφέροντος. Αυτήν την κυβέρνηση δεν μπορεί να προσφέρει κανένα κόμμα μόνο του. Η συγκρότηση των ψηφοδελτίων τους το επιβεβαιώνει. Αυτήν την κυβέρνηση μπορούν οι πολίτες να επιβάλουν. Δεν αρκεί η μη αυτοδυναμία. Χρειάζεται η απόσταση ανάμεσα στα δύο μεγαλύτερα κόμματα να είναι περιορισμένη, ώστε κανένα να μην νομιμοποιείται να επιβάλει τις κομματικές επιλογές του.
ΜΕΤΩΠΟ ΕΥΘΥΝΗΣ
Η ώρα των εκλογών σημαίνει ώρα των πολιτών. Οι υπεύθυνοι πολίτες καλούνται να ορθώσουν μέτωπο ευθύνης απέναντι στις ανεύθυνες και ανιστόρητες ηγεσίες των άκρων. Με την ψήφο τους είναι αυτοί που μπορούν να επιβάλλουν στο παραπαίον πολιτικό σύστημα τις προϋποθέσεις για την έξοδο από την κρίση: ενότητα, συναίνεση, συνεργασία. Οι δημοκρατικοί πολίτες, όλου του πολιτικού φάσματος καλούνται να φράξουν το δρόμο στους αρνητές της δημοκρατίας και τους εμπρηστές της ομαλότητας.